پانزده ماه و چندی
پانزده ماه و چندی پسرکم پونزده ماهگی رو هم گذروندی ، اونقدر زمان با تو زود میگذره که ...
این روزا همچنان در حال انفجار منبع لایزال انرژی هسته ایت هستی!! :)
وروجک این همه انرژی از کجا میاری به منم بده !
البته که با خنده های شیرینت من و میبری بهشت با اون نگاه نجیبت منو غرق آرامش میکنی و با این شیرین کاریا و شیطنت هات لحظه ای سکوت تو خونه برقرار نمیشه ! و من و بابایی مدام به هم یادآوری میکنیم که چقدر خوشبختیم که تو رو داریم . خدایا ممنونم
این روزا هر کلمه ای رو میگیم سعی میکنی بگی یکی دوبارم میگی و بعد بیخیال میشی! اما بعضی کلماتو خیلی زیاد تو فعالیت های روزانه ت استفاده میکنی
مثلا ، ب ِده ! هرچیو میخوای به سرعت و با جدیت پشت سر هم عین رگبار میگی بده بده بده ...! خلاصه که طرف راهی جز تسلیم براش نمی مونه!
بگیر! .یا بی گی! که جدیدن چند روزیه به جای این هم میگی بده!
دَر دَر دَر ! یعنی در بیار ! چیو؟ شلوار شازده رو! اینو وقتی میگه که اسم حموم یا آب بازی به گوشت بخوره فورا پاچه شلوارتو میکشی و میگی دردردر ! یعنی دربیار! و بدو بدو بدو میری میشینی در حموم!
دَد، کفش! وقتی میگیم بریم ددر بدو میری از تو کشو ت کفش و شلوار و پلیورت رو میکشی بیرون میاری تحوبل میدی و اینقد پیگیر میشی تا بپوشی!
تازه وقتی بگیم ددر یا اسم بیرون رفتن بیاد لباسای خودمونم میاری میدی دستمون!
به به .. جوجو،..جی جی ... مم... به بشیم ! .. . درد نکنه !!!( ما بهت میگیم دست شما.. فورا میگی دردنکنه ! )
اوووووف اوووف!!! هرجا بخاری ببینی اووف اووف کنان انگشتتو به علامت هشدار تکون میده و به ما هشدار میدی!!! خیلی هم ممنون !
در مورد چایی هم همینه ! تا لیوان چایی ما رو میبینی بدو میای میگی اووووف اوووف همچینم لباتو غنچه مبکنی آدم ضعف میره ! بعدم یهو فرتی انگشتتو میکنی تو چایی و با اطمینان از داغی چایی به تذکر دادنت ادامه میدی !
چند روزه بابایی بهت میگه ..بابایی رو دوست داری ... میگی : نه ! خیلی هم بی اعتنا و مصمم کله تو هم میدی بالا!
:مامان و چی دوست داری؟ : نه !
بغلم میای؟ : نه !
خلاصه که کلا دست رد میزنی به سینه مون! :))))
تحت هر شرایط و حال و روز و فضا و مکانی تا بگم مَم؟ بدووو میپری بغلم و تو مسیرم کلی از خودت ذوق و شادمانی در میکنی! جوری که هرکی شاهد ماجراس کلی خندش میگیره !
همچنان هیچی نمیخوری ! جز ممه !
همچنانم من صبر میکنم . موقع غذا خوردن که میشه ظرف و قاشق و غذا رو در اختیار خودت میذارم و شمام با علاقه مشغول میشه و کل محیط رو به فیض میرسونی ! این وسط یه دوتا مولکول غذا هم میره دهنت ! طوری نیست ، تا وقتی رشدت افت نکرده اصرار ندارم جور دیگه ای بهت غذا بدم ، چون به هیچ عنوان دوست ندارم فکر کنی غذا خوردنت به خاطر منه ! باید خودت دوست داشته باشی و یادش بگیری ، هرچقدر طول بکشه مهم نیست
و اما
پسرک ما بیشترین کاری که میکنه چیه؟ قر دادن! بعله ! همچین قری میده که بیا و ببین !
تا تق و توقی میشه بلند میشه و همچین قری میده با مهارت! از دست و کمر و کله و گردن و خلاصه هیچ جوره هم کم نمیذاره !
فوق العاده با موسیقی ارتباط بر قرار میکنه
تو ماشین موسیقی های آروم و کلاسیک یا موسیقی روز دنیا(ولی آروم) میذاریم ، پسرک ساکت به فکر فرومیره و مناظر و تماشا میکنه و گوش میده ، (اگه موسیقی نباشه ازین خبرا نیست !)
عاشق پیاده رویه شازده کوچولوم. مام با خوشحالی میبریمش بیرون خیابون و پارک و ساحل . اونم با ذوق و شوق تماشایی در حالیکه از ذوق زبونشم در میاره بدو بدو میدوه!
جالبه که اوایل راه افتادن همیشه دستاشو باز میگرفت جلوش، الان دقیقا برعکس دستاشو میده پشت!!! کله شم میده جلو و دِبدو!
و پسرک رمانتیکم ما رو بوس میکنه ، سرشو رو سینه مون میذاره و خیلی خیلی با احساس بغلمون میکنه ، احساساتی بودنش از اول پیدا بود روز به روز بیشتر خودشو نشون میده
یاد گرفته اخم میکنه ! عصبانی که میشه به شدت اخم میکنه و ما کلی خنده مون میگیره !
یه چیز جالب اینکه چند روز پیش به خاطر دردی گریم گرفته بود پسرک اول با تعجب نگاهم کرد و خندید ولی وقتی دید من دارم اشک میریزم یهو اخم کردو بغض کرد! اونقدر دلم گرفت از ناراحتیش که دردم یادم رفت و فورا خندیدم تا بخنده ، اونم فورا بغلم کرد و خندید! خدایا این همه مهربونی تو شکر.
این م چیزایی که خاطرم مونده بود
امیدوارم به موقع چیزای بیشتری یادم بیاد ، آخه هرچیو میخوام بنویسم موقع تایپ که میشه فراموش میکنم!
